Αλλαξο... Συριζιές: Ο ένας υπουργός διορίζει τον συγγενή του στο γραφείο του άλλου

Πριν από έναν χρόνο ο Τσίπρας υποσχόταν μια δημόσια διοίκηση ανεξάρτητη από τα κόμματα με λιγότερους συμβούλους - Σήμερα δεν προλαβαίνουν να καταγράφονται στα ΦΕΚ οι τοποθετήσεις εξαδέλφων, συζύγων και φίλων

Ενα απίστευτο γαϊτανάκι αλληλοεξυπηρετήσεων μεταξύ στελεχών της κυβέρνησης με τον έναν να διορίζει τους συγγενείς του άλλου τακτοποιώντας τους στο Δημόσιο εκτυλίσσεται στον έναν χρόνο της «Πρώτης φοράς Αριστεράς».

ΔΙΟριζοντες ΡΙζοσπαστικής Αριστεράς

Υπουργοί, γενικοί γραμματείς, βουλευτές και κομματικά στελέχη «βολεύουν» σαν να μην υπάρχει αύριο τα συγγενικά τους πρόσωπα σε πολιτικά γραφεία, ΔΕΚΟ αλλά και σε θέσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα προκαλώντας την κοινή γνώμη. Βέβαια, η στρατιά μετακλητών υπαλλήλων, συνεργατών και ειδικών συμβούλων του ΣΥΡΙΖΑ με κοινή αναφορά τους οικογενειακούς δεσμούς έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις δεσμεύσεις του ίδιου του πρωθυπουργού περί του τέλους της οικογενειοκρατίας και του κομματικού κράτους.

«Αποσυμφορούμε τον δημόσιο τομέα από τις στρατιές των συμβούλων και των μετακλητών υπαλλήλων και προωθούμε τη στελέχωση των γραφείων υπουργών, γενικών γραμματέων και διοικητών από τις τάξεις των δημοσίων υπαλλήλων, της δημόσιας διοίκησης. Ερχόμαστε για να εμπιστευθούμε τη δημόσια διοίκηση ανεξάρτητα από το σε ποιο κόμμα ανήκε», είχε δηλώσει ο κ. Αλέξης Τσίπρας στις 3 Ιανουαρίου 2015 από το βήμα του Διαρκούς Συνεδρίου του κόμματός του.

Μια δήλωση που ακυρώθηκε ευθύς αμέσως από την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ με την υιοθέτηση της πρακτικής βολέματος ημετέρων. Εκτός, όμως, από την πολιτική και ηθική διάσταση του φαινομένου, εξαιρετικά σημαντική είναι και η οικονομική παράμετρός του, αφού με το νέο μισθολόγιο η κυβέρνηση εκτοξεύει τις αποδοχές των «αυλικών» της με τον διπλασιασμό του μισθού των μετακλητών υπαλλήλων που προσλαμβάνονται στο Δημόσιο.

O υποτιθέμενος "θρίαμβος" του Ελληνικού τουρισμού με τουρίστες απο ΠΓΔΜ και Βουλγαρία

Απο το 2010 και μετά η Ελλάδα στάθηκε τυχερή μέσα στην "ατυχία" του να μπει σε μνημόνια. Είδε παραδοσιακές γειτονικές και ανταγωνιστικές τουριστικά σε αυτήν χώρες να μπαίνουν σε περιπέτειες σταθερότητας.

Η Αραβική Άνοιξη επηρέασε αρνητικά τον τουρισμό σε όλες τις χώρες της Βόρειας Αφρικής και Μέσης Ανατολής. Η Τουρκία επίσης ανα διαστήματα γνωρίζει περιόδους σοβαρών εντάσεων. 

Με αρκετούς απο τους ανταγωνιστές της να παραπαίουν και με τις εγχώριες τιμές να είναι σχετικά ελκυστικές, θα περίμενε κανείς ο τουρισμός να καλπάζει, και εκ πρώτης όψεως έτσι φαίνεται να είναι:  Με ολοένα και μεγαλύτερη συμβολή στο ΑΕΠ, άνω του 16%, κάθε χρόνο οι τουριστικές αφίξεις αυξάνονται με αλματώδεις ρυθμούς.

Ωστόσο αν κάποιος ελέγξει με λίγη προσοχή τα στατιστικά των αφίξεων που εκδίδει η ΕΛΣΤΑΤ θα διαπιστώσει κάτι ιδιαίτερα ανησυχητικό: Το μεγαλύτερο μέρος της πολυθρύλητης αύξησης του τουρισμού οφείλεται σε "τουρίστες" που έρχονται απο ΠΓΔΜ και Βουλγαρία.

Δείτε τον πίνακα παρακάτω για να διαπιστώσετε ότι οι τουρίστες εκ ΠΓΔΜ είναι περισσότεροι απο τους Γερμανούς τουρίστες και οι Βούλγαροι περισσότεροι απο τους Γάλλους:

Τι είναι ο «Πολιτιστικός Μαρξισμός»

Σαν μια γενική θεώρηση, ο «Πολιτιστικός Μαρξισμός» (Cultural Marxism) είναι η υπεράσπιση, προώθηση και εφαρμογή της Κριτικής Θεωρίας, και εν γένει η πολιτιστική, πολιτική και ακαδημαϊκή επιρροή διαφόρων ομάδων και κινημάτων εντός της μοντέρνας αριστεράς.

Οι ρίζες του πολιτιστικού μαρξισμού βρίσκονται στην επονομαζόμενη Σχολή της Φρανκφούρτης. Ο όρος εμφανίστηκε αρχικά ανεπίσημα για να περιγράψει τους «στοχαστές» που σχετίζονται με το Ινστιτούτο Κοινωνικών Μελετών του πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης(Goethe-Universität) την περίοδο του Μεσοπολέμου.

Αυτή η Σχολή έβλεπε με κριτικό τρόπο τόσο τον Καπιταλισμό όσο και τον Σοβιετικό Σοσιαλισμό και προσπάθησε να αντιμετωπίσει τα θεωρούμενα ως μειονεκτήματα του κλασσικού μαρξισμού ως μέσο επιδίωξης μιας κοινωνικής αλλαγής.

Η σκέψεις τους έγιναν γνωστές ως «Κριτική Θεωρία». Ο επακριβής προσδιορισμός και κατηγοριοποίηση της Κριτικής Θεωρίας είναι ιδιαίτερα δύσκολη γιατί αφορά ένα μεγάλο εύρος ιδεών, ατόμων και προσεγγίσεων. Η βασικότερη πτυχή της κοινή σε όλες της τις εκδοχές είναι η δημιουργία διεπιστημονικών θεωριών που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως εργαλεία κοινωνικού μετασχηματισμού.

Πώς οι μειώσεις φόρων αυξάνουν τελικά τα κρατικά έσοδα

Καθώς πληθαίνουν οι ενδείξεις πως η αύξηση των φορολογικών συντελεστών στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια οδηγεί σε μείωση των εσόδων του Δημοσίου, ενώ παράλληλα βαθαίνει την ύφεση, πληθαίνουν και οι φωνές που θυμίζουν τα ευεργετικά για την οικονομία αποτελέσματα από τη μείωση των φόρων. Μαζί τους πληθαίνουν και τα παραδείγματα χωρών που μείωσαν τους συντελεστές φορολογίας προσωπικού εισοδήματος ή των επιχειρήσεων και πέτυχαν αύξηση των εσόδων τους και επιτάχυνση της ανάπτυξης.

Η ιδιαίτερα έντονη αυτή συζήτηση για τα οφέλη της μείωσης των φορολογικών συντελεστών βρίσκεται επί δεκαετίες στην καρδιά επιστημονικών αλλά και ιδεολογικών αντιπαραθέσεων. Ομως οι περιπτώσεις χωρών που ευνοήθηκαν ευρέως από δραστικές μειώσεις των φορολογικών συντελεστών είναι σημαντικές για να αγνοηθούν. Η Ιρλανδία και η Κύπρος κατάφεραν να βγουν γρήγορα από την κρίση εξαιτίας των ιδιαίτερα ανταγωνιστικών φορολογικών συντελεστών τους, σημειώνουν οικονομολόγοι. Αλλες οικονομίες, όπως η βουλγαρική, απέφυγαν εξ ολοκλήρου την ύφεση βασιζόμενες σε δραστικές μειώσεις φορολογικών συντελεστών. Ακόμα όμως και η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, η αμερικανική, έχει να παρουσιάσει σημαντικές επιδόσεις μετά τις μειώσεις φόρων, με χαρακτηριστικότερη ίσως όλων την περίοδο Ρέιγκαν.

Το ελληνικό παράδοξο

H εκτρωματική πρόταση Κατρούγκαλου για το Ασφαλιστικό

Είναι γνωστό ότι τα νούμερα στο Ασφαλιστικό δεν βγαίνουν . Η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις χώρες με την μεγαλύτερη δαπάνη συντάξεων ως % του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη. (Λεπτομέρειες σε ανάλυση της  Eurostat)

Η μεταρρύθμιση του είναι αδήριτη ανάγκη που συνδυάζεται βέβαια και με πολιτικό κόστος μιας και στην Ελλάδα του λαϊκισμού οποιαδήποτε μεταβολή σε συντάξεις θεωρείται νεοφιλελευθερισμός και αναλγησία ανεξάρτητα του σε τι ηλικία και με πόσες εισφορές βγήκε κάποιος στην σύνταξη.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, υπό την πίεση των εταίρων, μήνες τώρα προσπαθούσε να εκπονήσει ένα σχέδιο για το Ασφαλιστικό. Αυτές τις ημέρες που έγιναν γνωστές οι λεπτομέρειες της πρότασης Κατρούγκαλου μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι πρόκειται για έκτρωμα.

Γιατί;

Ένα απλό παράδειγμα.