Δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, αλλά όσο πλησιάζει ο Ιούνιος τόσο ξεθωριάζουν οι περήφανες «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Αρχικά η ρητορική τους ήταν ιδιαίτερα πολεμική. Δεν θα πάρουν κανένα υφεσιακό μέτρο τόνιζαν σε κάθε ευκαιρία. Βέβαια οι διαπρεπείς οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να μας εξηγήσουν πως η οικονομία βυθίστηκε σε ύφεση το 1ο τρίμηνο του 2015 χωρίς «νέα υφεσιακά μέτρα» αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Η αρχικές λίστες μέτρων και μεταρρυθμίσεων δεν περιείχαν τίποτα συγκεκριμένο πόσω μάλλον ποσοτικοποιημένο.
Μετά από αρκετά Eurogroup, στα οποία ο συμπαθής Γιάνης έφαγε αρκετό «ξύλο» και τελικά τον απέσυραν από την «διαπραγμάτευση», αρχίσαμε με αργούς ρυθμούς είναι η αλήθεια να διαβάζουμε πιο συγκεκριμένα νούμερα.
Το που μοτίβο επαναλαμβάνεται συνεχώς είναι:
Κάθε κύκλος φέρνει μια, τουλάχιστον αρχική, συμφωνία εγγύτερα. Φυσικά οι αντιδράσεις εντός ΣΥΡΙΖΑ από την ισχυρή «αριστερή πλατφόρμα» εντείνονται.
Πολλοί είναι εκείνοι που παίρνουν στα σοβαρά δηλώσεις του στυλ «ανάμεσα σε ΔΝΤ και μισθούς-συντάξεις θα επιλέξουμε το 2ο» αγνοώντας(;) ότι μια τέτοια απόφαση τελικά καταστρέφει μέσα σε λίγες μέρες αυτούς τους ίδιους τους μισθούς και τις συντάξεις. Κοινώς πρόκειται για μια αστεία μπλόφα του στυλ "πυροβολώ να πόδια μου αν δεν κάνετε αυτό που ζητάω".
Η γνώμη μου είναι ότι τελικά η συμφωνία θα έρθει για κύρωση στην Βουλή όπου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα ψηφιστεί.
Αυτό θα συμβεί διότι η κυβέρνηση δεν έχει πραγματική εναλλακτική οδό.
Δεν μπορεί να πάει σε δημοψήφισμα διότι εφόσον η χώρα δεν σκάσει στην πορεία, η πιθανότερη απάντηση θα είναι ναι στο ευρώ και σε ότι συνεπάγεται.
Δεν μπορεί να πάει σε δραχμή διότι οι συνέπειες ενός τέτοιου γεγονότος θα πλήξει συντριπτικά εκείνους που υποτίθεται ότι προστατεύουν οι «κόκκινες γραμμές»: Τους αδύναμους.
Εξάλλου χρειάζεται εντατική προετοιμασία τουλάχιστον 1,5-2 μήνες για να γίνει η μετάβαση.
Πριν τις εκλογές, δεν ήταν ξεκαθαρισμένο από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ το αν ο βασικός σκοπός του ήταν να μας πάει στην δραχμή. Ωστόσο το τελευταίο διάστημα έχει γίνει σαφές ότι η ηγεσία του, παρά τα όσα ψέματα έχει πει, παρά το ότι έχει υποσχεθεί τα πάντα στους πάντες, δεν έχει τέτοιο -ηθελημένο- σκοπό.
Η συμφωνία λοιπόν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα έρθει. Θα έχει κοστίσει σε όρους ΑΕΠ αλλά θα έρθει και θα ψηφιστεί.
Το ερώτημα έγκειται στο κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει ενιαίος όχι τόσο κατά την ψήφιση αλλά κατά την εφαρμογή. Απλά θα γράψω ότι η εξουσία είναι το ισχυρότερο συγκολλητικό.
Ίδωμεν.
IL
Αρχικά η ρητορική τους ήταν ιδιαίτερα πολεμική. Δεν θα πάρουν κανένα υφεσιακό μέτρο τόνιζαν σε κάθε ευκαιρία. Βέβαια οι διαπρεπείς οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να μας εξηγήσουν πως η οικονομία βυθίστηκε σε ύφεση το 1ο τρίμηνο του 2015 χωρίς «νέα υφεσιακά μέτρα» αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Η αρχικές λίστες μέτρων και μεταρρυθμίσεων δεν περιείχαν τίποτα συγκεκριμένο πόσω μάλλον ποσοτικοποιημένο.
Μετά από αρκετά Eurogroup, στα οποία ο συμπαθής Γιάνης έφαγε αρκετό «ξύλο» και τελικά τον απέσυραν από την «διαπραγμάτευση», αρχίσαμε με αργούς ρυθμούς είναι η αλήθεια να διαβάζουμε πιο συγκεκριμένα νούμερα.
Το που μοτίβο επαναλαμβάνεται συνεχώς είναι:
- Διαρροή μέτρων.
- Διαρροή αισιοδοξίας για σύντομη λύση (εντείνεται λίγο πριν από Eurogroup ή συναντήσεις κορυφής).
- Στα Eurogroup διαπιστώνεται καλή θέληση αλλά μικρή ουσιαστική πρόοδος
- «Παρεμβάσεις» Τσίπρα για σύγκλιση με τους στόχους που ζητούνε οι δανειστές
- Επιθέσεις και απειλές από στελέχη ΣΥΡΙΖΑ περί στάσης πληρωμών σε ΔΝΤ-ΕΚΤ, απειλές για δημοψήφισμα και άλλα γραφικά (παρωδία του στυλ καλός-κακός αστυνομικός αλλά και εσωτερική κατανάλωση).
- Αισιοδοξία Τσίπρα για «πολιτική συμφωνία» εννοώντας πως ότι κάναμε, κάναμε.
- Οι εταίροι διαψεύδουν το κλίμα υπέρμετρης αισιοδοξίας.
- Επανάληψη της διαδικασίας.
Κάθε κύκλος φέρνει μια, τουλάχιστον αρχική, συμφωνία εγγύτερα. Φυσικά οι αντιδράσεις εντός ΣΥΡΙΖΑ από την ισχυρή «αριστερή πλατφόρμα» εντείνονται.
Πολλοί είναι εκείνοι που παίρνουν στα σοβαρά δηλώσεις του στυλ «ανάμεσα σε ΔΝΤ και μισθούς-συντάξεις θα επιλέξουμε το 2ο» αγνοώντας(;) ότι μια τέτοια απόφαση τελικά καταστρέφει μέσα σε λίγες μέρες αυτούς τους ίδιους τους μισθούς και τις συντάξεις. Κοινώς πρόκειται για μια αστεία μπλόφα του στυλ "πυροβολώ να πόδια μου αν δεν κάνετε αυτό που ζητάω".
Η γνώμη μου είναι ότι τελικά η συμφωνία θα έρθει για κύρωση στην Βουλή όπου με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα ψηφιστεί.
Αυτό θα συμβεί διότι η κυβέρνηση δεν έχει πραγματική εναλλακτική οδό.
Δεν μπορεί να πάει σε δημοψήφισμα διότι εφόσον η χώρα δεν σκάσει στην πορεία, η πιθανότερη απάντηση θα είναι ναι στο ευρώ και σε ότι συνεπάγεται.
Δεν μπορεί να πάει σε δραχμή διότι οι συνέπειες ενός τέτοιου γεγονότος θα πλήξει συντριπτικά εκείνους που υποτίθεται ότι προστατεύουν οι «κόκκινες γραμμές»: Τους αδύναμους.
Εξάλλου χρειάζεται εντατική προετοιμασία τουλάχιστον 1,5-2 μήνες για να γίνει η μετάβαση.
Πριν τις εκλογές, δεν ήταν ξεκαθαρισμένο από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ το αν ο βασικός σκοπός του ήταν να μας πάει στην δραχμή. Ωστόσο το τελευταίο διάστημα έχει γίνει σαφές ότι η ηγεσία του, παρά τα όσα ψέματα έχει πει, παρά το ότι έχει υποσχεθεί τα πάντα στους πάντες, δεν έχει τέτοιο -ηθελημένο- σκοπό.
Η συμφωνία λοιπόν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα έρθει. Θα έχει κοστίσει σε όρους ΑΕΠ αλλά θα έρθει και θα ψηφιστεί.
Το ερώτημα έγκειται στο κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει ενιαίος όχι τόσο κατά την ψήφιση αλλά κατά την εφαρμογή. Απλά θα γράψω ότι η εξουσία είναι το ισχυρότερο συγκολλητικό.
Ίδωμεν.
IL
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Δεν γίνονται δεκτά υβριστικά μηνύματα