Η ιστορία πίσω από την θέσπιση της αναγραφής χώρας προέλευσης σε προϊόντα, το γνωστό «Made in» πηγαίνει πίσω περίπου 127 χρόνια.
Η Μεγάλη Βρετανία ήταν η πρώτη χώρα που πέρασε στην εποχή της βιομηχανοποίησης στα μέσα του 18ου αιώνα. Οι υπόλοιπες χώρες τις Ευρώπης την ακολούθησαν αργότερα.
Η χώρα που ονομάζουμε τώρα Γερμανία, δεν υπήρχε τότε. Υπήρχαν διάφορα κράτη και κρατίδια, το καθένα με την δική του οργάνωση και πολιτική αυτονομία, με μεγαλύτερο εξ αυτών την Πρωσία. Φυσικά στις αρχές 19ου αιώνα, τα Γερμανικά αυτά τα κράτη και κρατίδια δεν ήταν βιομηχανικές δυνάμεις. Η Πρωσία ωστόσο, το ισχυρότερο από αυτά τα κράτη είχε ήδη αρχίσει να επενδύει στην καινοτομία και τις επιστήμες. Ειδικά μετά την πανωλεθρία που υπέστη η Πρωσία από την Γαλλία του Μεγάλου Ναπολέοντα το 1806, ο βασιλιάς της Φρειδερίκος Γουλιέλμος ΙΙΙ ιδρύει στο Βερολίνο την Ακαδημία Επιστημών λέγοντας πως «ότι χάσαμε με την βία, θα το επανακτήσουμε με την σκέψη»
Από τα μέσα του 19ου αιώνα, η βιομηχανοποίηση στις χώρες τις Ευρώπης προχωρούσε αλλού με ταχύς ρυθμούς, αλλού πιο ράθυμα. Η Γερμανία πραγματοποιούσε αλματώδεις προόδους, οι οποίες επιταχύνθηκαν με την ένωση των Γερμανικών κρατών υπό την Πρωσία σε μια Γερμανική Αυτοκρατορία (Β’ Γερμανικό Ράιχ), μετά τον θρίαμβο της τελευταίας επί της Γαλλίας του Ναπολέοντα ΙΙΙ. Κεντρικό ρόλο στην νίκη έπαιξαν τα εκπληκτικής ποιότητας πυροβόλα Krupp και το υπεραναπτυγμένο σιδηροδρομικό δίκτυο των Γερμανών.
Μετά από περίπου 15 χρόνια, τα Γερμανικά βιομηχανικά, χημικά κτλ προϊόντα κατέκλυζαν την αγορά της Βρετανίας. Οι Βρετανοί βιομήχανοι και έμποροι, πίεσαν την κυβέρνηση τους να πάρει μέτρα, να παρέμβει στην αγορά προκειμένου να προστατευθούν τα ντόπια προϊόντα. Πράγματι η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας Βικτωρίας, θέσπισε τον Αύγουστο του 1887 το λεγόμενο «British Merchantise Marks Act», το οποίο υποχρέωνε όλες τις χώρες που ήθελαν να πραγματοποιούν εξαγωγές στην Μεγάλη Βρετανία, να αναγράφουν την χώρα προέλευσης στα προϊόντα τους, το γνωστό σε όλους μας «made in».
Το σχέδιο στόχευε κυρίως την Γερμανία αφού πίστευαν ότι οι Γερμανοί αντιγράφουν Βρετανικά προϊόντα. Έτσι υπέθεσαν ότι θα ωθούσαν τους Βρετανούς πολίτες να αγοράζουν προϊόντα Βρετανικής και όχι αλλοδαπής προέλευσης. Ωστόσο ήδη η ποιότητα της Γερμανικής βιομηχανίας, η Μηχανολογία κτλ ήταν ήδη ανώτερη της Βρετανικής. Το σχέδιο επέφερε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα. Μετά από ένα διάστημα προσαρμογής και αναγραφής της χώρας προέλευσης, η ανώτερη Γερμανική βιομηχανική ικανότητα και ποιότητα έκανε τα προϊόντα «Made in Germany» προτιμητέα έναντι των υπολοίπων, συμπεριλαμβανομένων των Βρετανικών!
Όταν ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος άρχισε το 1914, η ετικέτα «Made in Germany» έλαβε περισσότερη προσοχή: τα εμπορεύματα με αυτήν τη σήμανση δεν επιτρεπόταν να διατίθενται προς πώληση σε αγορές που ελέγχονταν από την Βρετανική και τους συμμάχους της.
Αλλά ο πραγματικός θρίαμβος της ετικέτας δεν θα συμβεί παρά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο - όταν οι άνθρωποι συνειδητοποίησαν πως η Γερμανία, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, στοχεύει να προσφέρει όχι προϊόντα μαζικής παραγωγής (mass production), αλλά επικεντρώνεται στην ικανότητά της να παρέχει ποιοτικά προϊόντα και «post production custom-tailoring».
Η γερμανική οικονομία είναι - ακόμα, ακόμη και σήμερα - προσανατολισμένη στην πλήρη ικανοποίηση του Πελάτη, με λίγα λόγια οι Γερμανικές βιομηχανίες "παρέχουν προϊόντα σύμφωνα με τις ακριβείς απαιτήσεις(specifications) . Είτε αφορούν πλήρεις εγκαταστάσεις, είτε έργα υποδομής, ή βιομηχανικά προϊόντα. Αυτό το concept έρχεται σε αντίθεση με τα συστήματα της μαζικής παραγωγής που στοχεύουν σε όσο το δυνατόν περισσότερες πωλήσεις.
Το σήμα «Made in Germany» εξακολουθεί να είναι αποτελεί και σήμερα, σημαντικό κριτήριο επιλογής αγοράς προϊόντος. Ειδικά σε τομείς όπου τα γερμανικά προϊόντα είναι οι ηγέτες του κόσμου: όχημα και μηχάνημα μηχανικής, των ηλεκτρονικών και χημικών προϊόντων.
IL
Η Μεγάλη Βρετανία ήταν η πρώτη χώρα που πέρασε στην εποχή της βιομηχανοποίησης στα μέσα του 18ου αιώνα. Οι υπόλοιπες χώρες τις Ευρώπης την ακολούθησαν αργότερα.
Η χώρα που ονομάζουμε τώρα Γερμανία, δεν υπήρχε τότε. Υπήρχαν διάφορα κράτη και κρατίδια, το καθένα με την δική του οργάνωση και πολιτική αυτονομία, με μεγαλύτερο εξ αυτών την Πρωσία. Φυσικά στις αρχές 19ου αιώνα, τα Γερμανικά αυτά τα κράτη και κρατίδια δεν ήταν βιομηχανικές δυνάμεις. Η Πρωσία ωστόσο, το ισχυρότερο από αυτά τα κράτη είχε ήδη αρχίσει να επενδύει στην καινοτομία και τις επιστήμες. Ειδικά μετά την πανωλεθρία που υπέστη η Πρωσία από την Γαλλία του Μεγάλου Ναπολέοντα το 1806, ο βασιλιάς της Φρειδερίκος Γουλιέλμος ΙΙΙ ιδρύει στο Βερολίνο την Ακαδημία Επιστημών λέγοντας πως «ότι χάσαμε με την βία, θα το επανακτήσουμε με την σκέψη»
Από τα μέσα του 19ου αιώνα, η βιομηχανοποίηση στις χώρες τις Ευρώπης προχωρούσε αλλού με ταχύς ρυθμούς, αλλού πιο ράθυμα. Η Γερμανία πραγματοποιούσε αλματώδεις προόδους, οι οποίες επιταχύνθηκαν με την ένωση των Γερμανικών κρατών υπό την Πρωσία σε μια Γερμανική Αυτοκρατορία (Β’ Γερμανικό Ράιχ), μετά τον θρίαμβο της τελευταίας επί της Γαλλίας του Ναπολέοντα ΙΙΙ. Κεντρικό ρόλο στην νίκη έπαιξαν τα εκπληκτικής ποιότητας πυροβόλα Krupp και το υπεραναπτυγμένο σιδηροδρομικό δίκτυο των Γερμανών.
Μετά από περίπου 15 χρόνια, τα Γερμανικά βιομηχανικά, χημικά κτλ προϊόντα κατέκλυζαν την αγορά της Βρετανίας. Οι Βρετανοί βιομήχανοι και έμποροι, πίεσαν την κυβέρνηση τους να πάρει μέτρα, να παρέμβει στην αγορά προκειμένου να προστατευθούν τα ντόπια προϊόντα. Πράγματι η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας Βικτωρίας, θέσπισε τον Αύγουστο του 1887 το λεγόμενο «British Merchantise Marks Act», το οποίο υποχρέωνε όλες τις χώρες που ήθελαν να πραγματοποιούν εξαγωγές στην Μεγάλη Βρετανία, να αναγράφουν την χώρα προέλευσης στα προϊόντα τους, το γνωστό σε όλους μας «made in».
Το σχέδιο στόχευε κυρίως την Γερμανία αφού πίστευαν ότι οι Γερμανοί αντιγράφουν Βρετανικά προϊόντα. Έτσι υπέθεσαν ότι θα ωθούσαν τους Βρετανούς πολίτες να αγοράζουν προϊόντα Βρετανικής και όχι αλλοδαπής προέλευσης. Ωστόσο ήδη η ποιότητα της Γερμανικής βιομηχανίας, η Μηχανολογία κτλ ήταν ήδη ανώτερη της Βρετανικής. Το σχέδιο επέφερε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα. Μετά από ένα διάστημα προσαρμογής και αναγραφής της χώρας προέλευσης, η ανώτερη Γερμανική βιομηχανική ικανότητα και ποιότητα έκανε τα προϊόντα «Made in Germany» προτιμητέα έναντι των υπολοίπων, συμπεριλαμβανομένων των Βρετανικών!
Όταν ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος άρχισε το 1914, η ετικέτα «Made in Germany» έλαβε περισσότερη προσοχή: τα εμπορεύματα με αυτήν τη σήμανση δεν επιτρεπόταν να διατίθενται προς πώληση σε αγορές που ελέγχονταν από την Βρετανική και τους συμμάχους της.
Αλλά ο πραγματικός θρίαμβος της ετικέτας δεν θα συμβεί παρά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο - όταν οι άνθρωποι συνειδητοποίησαν πως η Γερμανία, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, στοχεύει να προσφέρει όχι προϊόντα μαζικής παραγωγής (mass production), αλλά επικεντρώνεται στην ικανότητά της να παρέχει ποιοτικά προϊόντα και «post production custom-tailoring».
Η γερμανική οικονομία είναι - ακόμα, ακόμη και σήμερα - προσανατολισμένη στην πλήρη ικανοποίηση του Πελάτη, με λίγα λόγια οι Γερμανικές βιομηχανίες "παρέχουν προϊόντα σύμφωνα με τις ακριβείς απαιτήσεις(specifications) . Είτε αφορούν πλήρεις εγκαταστάσεις, είτε έργα υποδομής, ή βιομηχανικά προϊόντα. Αυτό το concept έρχεται σε αντίθεση με τα συστήματα της μαζικής παραγωγής που στοχεύουν σε όσο το δυνατόν περισσότερες πωλήσεις.
Το σήμα «Made in Germany» εξακολουθεί να είναι αποτελεί και σήμερα, σημαντικό κριτήριο επιλογής αγοράς προϊόντος. Ειδικά σε τομείς όπου τα γερμανικά προϊόντα είναι οι ηγέτες του κόσμου: όχημα και μηχάνημα μηχανικής, των ηλεκτρονικών και χημικών προϊόντων.
IL
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Δεν γίνονται δεκτά υβριστικά μηνύματα