Τζιχαντιστής: 'Ενας φυσιολογικός τύπος μέχρι που...

Brother of key Paris suspect says he is a "normal lad" ενημερωνόμαστε για άλλη μια φορά για κάποιον φανατικό και συνεργούς του ο οποίος πυροβόλησε στο πλήθος αδιακρίτως μακελεύοντας το Παρίσι.

Την ίδια ιστορία έχουμε ακούσει για κάθε καλό παιδί που έγινε Τζιχαντιστής ή φανατικός μουσουλμάνος:

"Δεν είχε δώσει δικαιώματα όμως κάποια στιγμή ασπάστηκε το Ισλάμ"

"Έκανε παρέα με τα υπόλοιπα παιδιά ως ότου άρχισε να πηγαίνει στο τζαμί τακτικά"

"Δεν ήταν ιδιαίτερα ευσεβής και θρήσκος αλλά τότε άρχισε να φορά μπούρκα και σταμάτησε όλες τις σχέσεις με τις φίλες της"

Απο τα ανωτέρω παραδείγματα γεννιέται ένα εύλογο ερώτημα: 

Αν το Ισλάμ είναι πράγματι μια "θρησκεία της ειρήνης", "ανεκτική και άσχετη με την βία και την τρομοκρατία" γιατί τόσο συχνό το φαινόμενο όταν κάποιος το ασπάζεται, ή όταν γίνεται ιδιαίτερα θρήσκος, να οδηγείται σε τόσο παθιασμένο, φλογερό μίσος για τους "άπιστους";

Αν πράγματι ήταν θρησκεία της ειρήνης, δεν θα έπρεπε ο θρησκευόμενος να έχει αντίστοιχο αποτέλεσμα στην συμπεριφορά του; ή μήπως το Ισλάμ, απλά δεν είναι ειρηνική και ανεκτική θρησκεία;

IL

ΥΓ: διάβασε εδώ συνέντευξη του οργανωτή των επιθέσεων σχετικά με τα ταξίδια "αναψυχής" των Τζιχαντιστών απο Συρία προς την Ευρώπη