Η Ελλάδα και η Ευρωπαική Ένωση

Συνέπεια του Δημοψηφίσματος των αρχών Ιουλίου η τύχη της Ελλάδας στην Ευρωπαική Ένωση κρεμόταν σε μια κλωστή. Ενώ η κυβέρνηση βεβαίωναι ότι δεν τίθεται θέμα παραμονής μας ή όχι στην Ευρωζώνη (και στην ΕΕ διότι μέχρι σήμερα δεν προβλέπεται έξοδος απο την ΕΖ αλλά μόνο απο την ΕΕ και άρα de facto απο την EZ) οι Ευρωπαίοι μας καλούσαν να σκεφτούμε σοβαρά την επιλογή μας διότι το αποτέλεσμα μπορούσε να επηρεάσει την συμμετοχή μας στην ΕΕ

Η κυβέρνηση κέρδισε το δημοψήφισμα με άνεση: Αποκρύπτοντας το πραγματικό διακύβευμα, με καλέσματα στο θυμικό, στην υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια κάλεσε πρακτικά τους πολίτες να στείλουν μήνυμα στους εταίρους.

Οι εταίροι εννοούσαν αυτά που έλεγαν και η χώρα έφτασε μισό βήμα πριν την απόλυτη καταστροφή, ο Πρωθυπουργός για πρώτη φορά στην ως τώρα θητεία του έβαλε την χώρα πάνω απο την ενότητα του κόμματος του και πράγματι πράττει ότι είναι δυνατόν για να παραμείνουμε στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Τεράστιες οι ευθύνες του που διατήρησε ΥΠΟΙΚ επι μήνες τον ανεκδιήγητο Βαρουφάκη που μόνη του αντζέντα ήταν η ρήξη με τους εταίρους μας και η προσωπική του προβολή.

Πολλοί είναι θυμωμένοι με τους εταίρους μας. Χρόνια τώρα τους λένε "δανειστές". Δεν είναι απλά δανειστές, είναι χώρες με δημοκρατικά εκλεγμένες απο τους πολίτες τους κυβερνήσεις.

Τα προγράμματα στήριξης ξεκίνησαν τον Μάιο του 2010 όταν η Ελλάδα χρεοκόπησε έχοντας πρωτογενές έλλειμμα 24 δισ. ευρώ. Χωρίς αυτά θα έπρεπε είτε να βγούμε απο την ΕΖ είτε να ισοσκελίσουμε άμεσα τον προυπολογισμό μέσα σε λίγους μήνες. Ευτυχώς μας δόθηκε η δυνατότητα της ήπιας προσαρμογής μέσα σε μια περίοδο 4 ετών.

Ναι, έγιναν λάθη. Τόσο απο τις ελληνικές κυβερνήσεις όσο και απο τους εταίρους.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις ποτέ δεν εξήγησαν την αναγκαιότητα των προγραμμάτων στήριξης και εμφανίζονταν σχεδόν καθολικά "υποχρεωμένες απο την τρόικα" να πέρνουν μέτρα και να κάνουν δύσκολες μεταρρυθμίσεις. Σε αυτά τα πλαίσια  προτιμούσαν να υπερφορολογήσουν το σύνολο των πολιτών παρά να θίξουν "πελάτες" ή βολεμένες συντεχνίες.

Οι αντιπολιτεύσεις εξέπεμπαν το "αντιμνημόνιο". Το ξεκίνησε ο Αντώνης Σαμαράς και απογειώθηκε απο τον Αλέξη Τσίπρα και τον Πάνο Καμμένο. Στείρα άρνηση και υποσχέσεις των πάντων στους πάντες ενώ η παραμονή μας στην ΕΖ είχε έναν και μόνο δρόμο.

Οι εταίροι μας έκαναν σημαντικά λάθη και αστοχίες στο μίγμα που περιελάμβαναν τα προγράμματα, αλλά κυρίως στο ότι ανέχθηκαν την υπερφορολόγηση αντί για την περικοπή κρατικών δαπανών.

Την προηγούμενη εβδομάδα, το "αντιμνημόνιο" συνετρίβει με πάταγο. Όλες οι δήθεν υποσχέσεις για έναν άλλο δρόμο που είναι εφικτός αποδείχτηκαν κίβδηλες και ψεύτικες. Ο μόνος δρόμος παραμονής μας στην ΕΖ ήταν είναι και θα είναι ο εκσυγχρονισμός της χώρας και η φιλελευθεροποίηση της οικονομίας, σε συνεργασία με τους εταίρους μας. Είναι μια πραγματική ευκαιρία να κάνουμε αυτά που έκαναν Πορτογαλία, Ιρλανδία, Κύπρος. Συνεννόηση κυβέρνησης-αντιπολίτευσης και ομοψυχία για εφαρμογή των σωστών μέτρων.

Πολλοί στρέφονται ενάντια στην ΕΕ γενικά. "Δεν την θέλουμε", "δεν εξελίσσεται", "μας τιμωρούν" κτλ.

Όπως προαναφέρθηκε η ΕΕ αποτελείται απο κυβερνήσεις που λογοδοτούν και εκείνες στους πολίτες τους. Δεν είναι εύκολος ο συγκερασμός απόψεων, ειδικά όταν και σε εκείνες τις χώρες υπάρχουν λαικιστικές δυνάμεις που δαιμονοποιούν την Ελλάδα ως έθνος τεμπέληδων που θέλουν να ζουν πολυτελώς με τα χρήματα τους, κάτι που φυσικά δεν ισχύει.

Η Ευρώπη ανέκαθεν εξελισσόταν αργά, πολλές φορές υποχρεωμένη απο τις εξελίξεις. Πάντα προχωρούσε με συμβιβασμούς, αλλά τελικά προχωρούσε. Επίσης έχει κανόνες και καταστατικά. Πάντα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη αυτά. Αν δεν αρέσουν δεν μπορείς να τα κατηγορείς, παρόλο που υπάρχουν σοβαρά θέματα και μειονεκτήματα. Έιναι εκεί, γνωρίζουμε ότι είναι εκεί και τηρούνται απο όλους. Παραμένουμε στην Ένωση και προσπαθούμε να τα βελτιώσουμε. Είναι κάτι που έχει συμβεί πολλές φορές. Παράδειγμα τα προγράμματα στήριξης:

• 2009 δεν επιτρεπόταν διάσωση μέλους κράτους της Ευρωζώνης, απαγορευόταν αυστηρά και ήταν αδιανόητη η αγορά ομολόγων μέλους-κράτους απο την ΕΚΤ
• 2010 θεσπίζεται η διακρατική διάσωση με διμερή δάνεια
• 2011 θεσπίζεται ο προσωρινός μηχανισμός διάσωσης EFSF
• 2012 θεσπίζεται ο μόνιμος μηχανισμός διάσωσης ESM - ανακοινώνεται το πρόγραμμα OMT απο την ΕΚΤ για στήριξη ομολόγων κράτους-μέλους εφόσον χρειαστεί
• 2013 θεσπίζεται η Πανευρωπαική εποπτεία τραπεζών απο την ΕΚΤ
• 2014 η ΕΚΤ ανακοινώνει ποσοτική χαλάρωση και αγοράζει κρατικά και εταιρικά ομόλογα ξοδεύοντας τρισ. ευρώ.

Είναι εμφανές ότι αν είχαμε αποχωρήσει το 2010 ή το 2012 θα είχαμε χάσει όλα τα βήματα που γίνονται προς τα εμπρός, ενώ όλα τα υπόλοιπα μέλη πλέον ωφελούνται απο αυτά.

Η Ελλάδα είναι απο τις πλέον ευνοημένες χώρες απο άποψης εισροής πόρων απο την ΕΕ. Έχοντας ειπράξει εκατοντάδες δισ έχει βοηθηθεί όσο λίγες χώρες.
Όποτε βλέπουμε αυτό το σηματάκι που λέει "με την συγχρηματοδότηση της Ευρωπαικής Ένωσης" ας το θυμόμαστε αυτό.

IL